Είμαι πτυχιούχος ψυχολόγος, απόφοιτη του πανεπιστήμίου του Άμστερνταμ της Ολλανδίας, εξειδικευμένη σε θέματα παιδικής ηλικίας και σχέσεις γονέων – παιδιών (μάστερ). Το ενδιαφέρον μου για τις σχέσεις γονιού-παιδιού ξεκίνησε ουσιαστικά το 1973, όταν εργάστηκα ως au pair σε (μερικές) οικογένειες με μικρά παιδιά στο Λονδίνο και στο Παρίσι για μερικά χρόνια. Ανακάλυψα τότε ότι πολλοί γονείς δεν καταλαβαίνουν τα παιδιά τους και γι’ αυτόν το λόγο γίνονται θλιβερά λάθη. Κατάλαβα επίσης ότι από τον γονιό εξαρτάται το εαν θα βελτιωθούν τα πράγματα, ο γονιός είναι εκείνος που πρέπει να κάνει το πρώτο βήμα. Το παιδί απλά το περιμένει αυτό....
Γι’ αυτό σπούδασα, λοιπόν, ψυχολογία και στην συνέχεια εξειδικεύτηκα στην εξελικτική ψυχολογία. Έκανα και ειδίκευση στην Υποστήριξη Γονέων, που είναι μια πολύ εκτεταμένη αντιμετώπιση στην Ευρώπη. Ασχολιόμουν χρόνια με ένα πρόγραμμα πρώιμης παρέμβασης (Πρόγραμμα Portage), που εκπαιδεύει τους γονείς στο σπίτι τους και τους βοηθά να μάθουν δεξιότητες στο παιδί τους και να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα συμπεριφοράς. Οι επισκέψεις ήταν σημαντικές για μένα έτσι ώστε να γνωρίζω από κοντά τι βιώνουν όλα τα μέλη της οικογένειας όταν υπάρχει παιδί με αυτισμό.
Όταν άρχισα να παίζω με ένα παιδί, τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά! Μέσα σε τρεις μήνες άρχισε το παιδί, που δεν είχε λόγο, να ζητάει αυτό που ήθελε να κάνουμε λεκτικά! Με αυτήν την προσέγγιση βρήκα πραγματικά τον προορισμό μου. Θεωρώ το θεραπευτικό παιχνίδι ένα τόσο ισχυρό εργαλείο ειδικά για τα αυτιστικά παιδιά, γιατί αυτός ο τρόπος προσέγγισης δίνει στα παιδιά τη δυνατότητα να αποκτούν την τόσο επιθυμητή κοινωνικότητα. Και αυτό θέλουμε πρώτα από όλα, ειδικά τα ίδια τα παιδιά!
Πραγματοποίησα το όραμά μου δημιουργώντας το Κέντρο Αυτισμού, το οποίο λειτουργεί από το 1998. Μου δίνει τη δυνατότητα να προσφέρω διάφορα προγράμματα: παιχνίδι, ομάδες, εθελοντές, εκπαίδευση...! Κάθε σπίτι επιδιώκει αρμονία, αλλά συχνά οι γονείς δεν γνωρίζουν πώς να το πετύχουν αυτό, ειδικά όταν υπάρχει παιδί με ιδιαιτερότητες. Η δουλειά μου βασίζεται στην πίστη ότι ο γονιός και το παιδί επιθυμούν να έχουν μια σχέση εμπιστοσύνης, σεβασμού και στοργής και αυτό είναι το κίνητρο για να δημιουργηθούν αλλαγές.
Πολλές φορές ο γονιός δεν καταλαβαίνει τις ανάγκες του παιδιού, κάτι που εκείνο με τον τρόπο του απαιτεί. Καμιά συμπεριφορά παιδιού δεν είναι τυχαία. Πάντα έχει κάτι να μας πει, αλλά οι περισσότεροι γονείς δεν ξέρουν να ακούνε. Χρειάζεται υποστήριξη στο να παρατηρεί το παιδί του και να πιστεύει ότι πάντα υπάρχει χώρος για βελτίωση, κάτι που ειδικά ο γονιός ο ίδιος μπορεί να πετύχει.
Επαγγελματική εμπειρία
1998 – σήμερα Κέντρο Υποστήριξης Γονέων .
1995 – 1998 Υποστήριξη Γονέων, πρόγραμμα Portage.
1986 – 1988 ‘Ελπίδα’ ίδρυμα για αυτιστικά παιδιά, Θεσσαλονίκη.
1984 – 1985 Έρευνα για το σύνδρομο του παραμελημένου παιδιού.
1983 – 1984 Μονάδα για παιδιά με οριακό σύνδρομο και αυτισμό στο Άμστερνταμ.
1979 – 1980 Διδασκαλία Αγγλικής και Γαλλικής γλώσσας .
1973 – 1976 Αu pair στο Λονδίνο και Παρίσι .
