Σύγχυση ή χειρισμός

Σύγχυση ή χειρισμός;;
  Δεν είναι πάντα εύκολο να καταλάβουμε για ποιο λόγο ένα παιδί συμπεριφέρεται επιθετικά, προς τους άλλους ή ακόμα και προς τον εαυτό του. Συνήθως αντιλαμβανόμαστε ότι το κάνει αυτό όταν δεν γίνεται το δικό του, όταν κάτι δεν γίνεται όπως θέλει.
Θυμάμαι τον Θωμά, που χαιρόταν πολύ τα μπαλόνια. Παίζαμε σχεδόν κάθε φορά με μπαλόνια, τα οποία κρατούσαμε στον αέρα χτυπώντας τα με τη σειρά. Ήταν πολύ επιδέξιος σε αυτό. Κάποια στιγμή του ερχόταν να δέσω ένα αντικείμενο στο μπαλόνι, στο σημείο που το είχα κάνει ένα κόμπο. Ένα αυτοκινητάκι, ένα κουτάλι, ο,τι έβρισκε μπροστά του. Ήταν αδύνατο να το καταφέρω αυτό, αλλά προσπαθούσα σοβαρά, βλέποντας πόσο το ήθελε αυτό! Επειδή καθυστερούσα να τελειώσω αυτή τη δουλειά, άρχισε να δαγκώνεται. Στεκόταν μπροστά μου, με κοιτούσε στα μάτια και δάγκωνε τον καρπό του. Ποτέ δεν δάγκωνε τον καρπό του όταν ήταν μόνος του.
Ασφαλώς ο Θωμάς ένιωθε σύγχυση εκείνη την στιγμή, επειδή έβλεπε ότι ασχολούμουν με αυτό που ήθελε, αλλά δεν του το έδινα. Αλλά από την άλλη σίγουρα έχει μάθει, πως όταν δαγκώνεται, αμέσως γίνεται αυτό που θέλει.
Τα αυτιστικά παιδιά είναι αστέρια στο να συνδυάζουν γεγονότα. Και οπωσδήποτε πολλές φορές τυχαία γεγονότα. Το συμφέρουν τους όμως το λογαριάζουν τέλεια. Όπως όλα τα παιδιά άλλωστε! Ξέρουν τι χρειάζεται για να πάρουν αυτό που θέλουν. Ξέρουν ακριβώς πόσο πρέπει να φωνάζουν, ή να γκρινιάζουν, ή να δαγκώνονται για να γίνει αυτό που θέλουν.
Όπως εκπαιδεύονται τα παιδιά με αυτόν τον τρόπο – φωνάζω και γίνεται αυτό που θέλω- έτσι και οι γονείς εκπαιδεύονται! Μόλις δώσουν το επιθυμητό αντικείμενο στο παιδί – σοκολάτα, βόλτα, παιχνίδι, ....- ο αυτοτραυματισμός ή οι φωνές σταματάνε και με αυτόν τον τρόπο οι γονείς επιβραβεύονται!! Γίνεται αυτό που οι γονείς θέλουν, δηλ. να σταματήσει το παιδί να κάνει αυτό που τους στεναχωρεί τόσο πολύ.
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε αν η επιθετική συμπεριφορά είναι πράγματι σύγχυση του παιδιού (και ανάλογα να αποφύγουμε τις καταστάσεις που την προκαλούν), ή αν οι γονείς ενισχύουν τέτοια συμπεριφορά συστηματικά και μεθοδικά, επιβραβεύοντας το παιδί κάθε φορά που εκδηλώνει επιθετικότητα, δίνοντας του αυτό που ζητάει έντονα. Σε αυτή την περίπτωση είναι ασφαλώς καλύτερα να απομακρυνθούμε από το παιδί, δείχνοντας του ότι η συμπεριφορά αυτή δεν μας αγγίζει και δεν θα του φέρνει το αποτέλεσμα που θέλει.