Το κούρεμα

Πολλά αυτιστικά παιδιά δεν θέλουν καθόλου να κουρευτούν. Αυτό είναι ένα πρόβλημα. Αναστατώνονται, δεν κάθονται και πανικοβάλλονται. Νομίζω ότι υπάρχουν δύο δυνατότητες.

Η μία είναι να συνηθίσει το κούρεμα με το ψαλίδι σταδιακά. Μπορεί να βιώνει ότι δεν είναι τόσο φοβερό, όταν τον βάζετε κάθε μέρα σε συγκεκριμένη στιγμή (προβλέψιμη για εκείνο!) στην αγκαλιά σας για μια πολύ επιφανειακή ψαλιδιά (μια πολύ μικρή και γρήγορη). Αμέσως μετά η επιβράβευση: «Μπράβο, κουρεύτηκες!!» Αυτή τη διαδικασία θα την συνεχίζετε μέχρι να μην αντιδρά πια, μέχρι να κάθεται χαλαρά. Τότε μπορείτε να το κάνετε δύο ψαλιδιές και σταδιακά να τις αυξήσετε. Κάποια στιγμή θα πάψει να είναι δύσκολο για το παιδί σας.

Η δεύτερη δυνατότητα είναι να το κουρεύετε με την κουρευτική μηχανή κάθε δύο-τρεις μήνες, κρατώντας το καλά στην αγκαλιά σας και τελειώνοντας μέσα σε πέντε λεπτά. Είναι μια πράξη βίας ασφαλώς, αλλά είναι σύντομη και το αποτέλεσμα κρατάει μήνες.

Αν εσείς δεν αγχώνεστε, αλλά παραμένετε ήρεμοι και αποφασιστικοί ότι είναι μια διαδικασία που πρέπει να γίνει, τότε το παιδί θα εκλαμβάνει από σας ότι δεν είναι κάτι το τρομερό. Φυσικά για εκείνο παραμένει δύσκολο, επειδή το φοβάται, αλλά η ήρεμη στάση σας δείχνει την αποδοχή σας για την αντίδρασή του.